laatste week in JBay

Goedemorgen allemaal!

Baie dankie vir die berichtjes en epos.

Hier gaat alles goed. Buiten is het momenteel grauw, winderig en het regent. De wind is vandaag voor het eerst warm. De windkracht is meestal 4 à 5. Momenteel 6.
Loes en Benjamin zijn vanmorgen weer vertrokken, nu naar East London. Hopen maandagavond weer terug te zijn.

Inmiddels ben ik hier aan de laatste week bezig. Woensdag is mijn vertrek naar Kaapstad gepland (wandelvakantie).

In de winkels zie je de voorbereidingen voor de Kerst. Personeel loopt met kerstmutsen op. Blijft een bijzondere ervaring: zomerkerstfeest.

Ik laat jullie weer meekijken in de kliniek.
Een moeder met HIV. Krijgt medicatie om haar kindje, die borstvoeding krijgt, te beschermen. Haar echtgenoot is erbij, maar weet niet van haar status. Het verbaast mij dat deze man geen vragen stelt bij het medicatiegebruik van zijn vrouw!
Een jonge moeder (24 jaar), bezig met examens van de middelbare school, heeft eveneens HIV. Haar kindje is getest en gelukkig negatief. Ze is zo ontzettend opgelucht.
Een moeder, derde kindje, krijgt een paar simpele adviezen over het geven van borstvoeding. Het gaat goed. Opgelucht en ontspannen vertrekt ze.
Een moeder (26 jaar) komt voor de familyplanning. Ze vraagt huilend of ze een HIV test kan krijgen omdat ze te horen heeft gekregen dat haar man het ook met andere meisjes / vrouwen houdt. De sneltest is gelukkig negatief; over 3 maanden krijgt ze weer een test voor een definiteive uitslag.
Een jongetje (3 jaar), dat vorige week de kamer van 'de sister' ondergekotst heeft, komt met zijn verzorgster ter controle. Het is een mager jongetje, waterige oogjes en een zenuwtrekje. Zijn gewicht is zorgwekkend, heeft een laag Hb. Hij maakt wel meer contact als vorige week en hij lacht iets vaker. Besloten wordt om hem morgen in het ziekenhuis op te nemen.
Bij een single moeder (28 jaar) is al meerdere keren een hoge bloeddruk gemeten. Ze vertelt trouw haar medicatie in te nemen. Ook blijkt ze een hoog bloedsuiker te hebben. Naar het ziekenhuis wil ze niet: er is niemand om voor haar kindje te zorgen. Na flink aandringen en een paar telefoontjes met het ziekenhuis gaat ze daar vanmiddag naar de poli.
Een kindje dat een inhalator voor de longen krijgt heeft daar een voorzetkamer bij nodig. Deze wordt gemaakt middels een schuimplastic beker. Vindingrijk!

Verder ben ik hier in een verzorgingshuis wezen kijken. In mijn beleving ging ik jaren terug in de tijd. Bedden met metalen spijlen, meerdere mensen op een kamer, kamerschermen (zonder wieltjes). Ze hebben hier ook een ziekenboeg. De verzorgsters werken hier 12 uur, de ene week 3 dagen, de andere week 2 x 2 dagen. Werken doe je tot je 70e.
De 'luxe' koopappartementen hebben een ruime slaapkamer, badkamer en een smalle woonkamer met open keuken. Buiten hebben ze een kleine veranda. Als ze hulp nodig hebben krijgen ze dat van het huis.
Er woont hier een Nederlands echtpaar waar ik thee ben wezen drinken. De bijna zwarte rooibosthee werd uit een thermoskan geschonken. Als het afgekoeld is wordt het opgewarmd in de magnetron.

Tot de volgende keer maar weer.

Hartelijke groet!
Martina.