3 weken weg

Hallo allemaal!

Ook hier gaat de tijd hard! Volgende week heb ik alweer m'n laatste dag in Jeffreys Bay.

Omdat het werk in de kliniek bijna routinematig gaat worden ga ik eerst maar eens wat antwoorden op de vele vragen geven.

Een recept voor Bobotie (Marga) krijg ik eerdaags is me beloofd. Nog gezocht naar kruiden ervoor, maar die konden we niet vinden.

Het schoonmaken gaat net zoiets als bij ons: de één is wat secuurder als de ander. Afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst handschoenen gedragen: tijdens het schoonmaken. Om nou met m'n blote handen de dweil voor de vloer uit te gaan wringen... De rest van de werkzaamheden doe ik zonder. Gelukkig is (was) er alcohol.
De dames krijgen een plastic pannetje om hun plasje in te doen. Dat wordt in de gootsteen omgespoeld, met desinfectans (geen onderscheid tussen hand- dan wel materiaaldesinfectans) ingespoten en vervolgens nog een keer afgespoeld. Het spul is momenteel op, dus wordt er anti bacteriële zeep gebruikt.

Nieuw voor mij was de omtrek van de (niet dominante) bovenarm meten: is een maat voor over- of ondergewicht. Voor de dikke bovenarmen is er een andere bloeddrukmeter beschikbaar.

Zelfstandig werken gaat tot op zekere hoogte: ik ben vrijwilliger, dus werk altijd onder verantwoordelijkheid van de kliniek. Meestal laat ik het controleren: sommige dingen moet je op 3 of 4 plaatsen vermelden.

De dagen vind ik niet druk. Drukte wordt hier anders beleefd als ik gewend ben.

En dan mijn antipathie voor dieren en wel een cheetah aaien? Verbaast mij ook hoor. Een kleine verklaring is er wel: er is hier een jonge herder (Junior) en ik ben goede vriendjes met hem. Maar goed ook, want ik zorg nu voor hem. Alleen ga ik niet met hem wandelen. Het is wel grappig: ik word bij thuiskomst door hem verwelkomd, krijg gelijk een paar likken waar hij maar bij kan. Het is echt een leuk beest.

Mijn Engels gaat maar matig. Sta je daar met je cursus BBC-Engels. Het Afrikaans is een leuke taal. Als ze een beetje rustig praten (stadig / nie zo vinnig nie) kan ik het redelijk volgen.

De kindertjes (de foto's zijn in de sloppenwijk genomen) zijn inderdaad bijna allemaal mooi. Als er een blanke komt denk ik er niet aan een foto te maken.

Loes heeft een auto. Zelf heb ik nog niet in een auto gereden; op de fiets moest ik al erg aan het verkeer wennen. Links rijden en bij ieder kruispunt een stopstreep. Ja hoor, sinds afgelopen week rijd ik af en toe op een mountainbike (ook van Loes). Is wel wennen, want het is hier niet vlak.

Afgelopen vrijdag ben ik bij het "Joshua Projek" geweest. Dit is een organisatie waar voornamelijk jongens zijn. Op de basisschool ga je ieder jaar naar de volgende klas, ongeacht of je eraantoe bent. Sommige jongens kunnen nog niet eens tellen. Hun spanningsboog is ook maar 20 minuten. Ze hebben een leerlingvolgsysteem opgezet. Verder werken ze met beloningen (computerspel).
Er is een ontspanningsruimte. Hier wordt ook wel eens voorgelezen wat ze allemaal, ongeacht de leeftijd, kunnen waarderen.
Ze hebben een werkplaats, waar ze houten meubels maken (picknicktafels, afvalkribben). Deze levert inmiddels genoeg op; is zodoende financieel gezond.
Erg interessant om te zien!

We hebben een paar heel mooie dagen gehad. Zelfs even in de zee geweest. Opeens kan het weer omslaag en heb je binnen een half uur een stevige storm. Vandaag begon regenachtig, dus de mensen liepen met winterjassen aan en laarzen. Vanmiddag was het weer 26 graden in de zon.

Ik vermaak me prima alleen. Loes en Benjamin hopen eind van de week weer terug te komen. De trouwdatum is 15 december.

Wederom allen hartelijk bedankt voor het vele meeleven! Doet me goed!

Groetjes van Martina